Dün gece ansızın geldin aklıma

Sevmek midir,
Ýnsaný bitiren ?

Yoksa,

Ýnsan mýdýr,
Sevgiyi bitiren ?

Hepimizin klbinde,
Aþk yarasý.
Cekmeyen varmý ?
Aþk’ýn acýsýný ?

Aþkýn zaten acýsý güzel,
Bakmayýn biz aþýk olmayý deðilde.
Acýnýn kendisine aþýðýz.

Bu böyle gelmiþ,
Böyle gider.

Dün gece ansýzýn geldin aklýma,
Söyledim kendime boþver aðlama.
Deðmezki o akan göz yaþýna,
Uyan artýk uyan deðmez ki ona.

Feda ettim ben sana,
Seven bu kalbimi.
Hedef deðildi bu,
Görmedi sevgimi.

Nelerede katlandý bilsen bu yürek,
Uðruna ölecek kimler vardiki ?

Bu benim yüreðim,
Baþka sevdim.
Kopardým diri diri,
Yoluna serdim.

Deðmedi alcak,
Sen sevemedin.
Haþat ettim bu kalbimi,
Ben seninleyim.

Uðruna ölecek,
Bir aþk vardýki.
Maziye karýþtý,
Yalanlarýn gibi.

Sahte tebessümüne,
Kandým belki.
Sende biraz sevseydin,
Ne olurdu san ki ?


Dün gece ansýzýn geldin aklýma,
Söyledim kendime boþver aðlama.
Deðmezki o akan göz yaþýna,
Uyan aritýk uyan deðmez ki ona.

Özlüyorum seni her gece,
Her an her dakika ismi dilimde.
Soruyorum kendime bu hasret niye ?
Sevgimin bedeli bu muydu diye.

Kör olmuþ gözün,
Aþkýmý görmüyor.
Duygusuz kalbin,
Bana inanmýyor.

Kahretsin !
Kalbim seni sevmiþ.
Senden baþkasýný,
Ýstemiyor.

Yürüdüðüm yollar,
Bana zor geliyor.
Sensiz saatler,
Gecmek bilmiyor.

Hýçkýrarak aðladým ben her gece,
Kirpikler ýslanmýþ günahý ne ?
Duvarda resmine bakýyorum yine,
Efkarlýyým ben sýgaram elimde.

Ýçime çektim tiribim oldun gene,
Býrak beni mutluyum ben böyle !

Umud’da vardý,
O da þimdi bitti.
Aþkýmýz vardý,
Silindi gitti.

Ben sensiz,
Sen bensiz yarim.
Mutlumusun sen,
Söyle þimdi.

Deðerini bilmek gerekirdi bu aþkýn,
Ne sen bensiz mutlu.
Ne ben sensiz umutlu,

Gözlerimden öpme,
Ayrýlýkdýr derdin.
Gözlerinden öpmedim,
Peki ayrýlmadýk mý ?

Mücahit yýlmaz@ 2009’

Sosyal Medyada Paylaşın: