ŞİİRLERİN ZİYÂSI'NA

Bir Karadeniz uþaðýna
Fýkralarý yeniden yazana!
Þiirleri zekâ kokana
Kalemini kýlýç gibi tutana
Mehmet Ziyâ Dinç dostuma
Nâm-ý diðer
Þiirlerin Ziyâsý’na...



Ne yazayým can dostum bilmem ki sana dâir?
Sen ki Karadenizden esip gelen fýrtýna
Dememiþler "bu adam sâdece olsun þâir"
Hayâtýn külfetini yüklemiþler sýrtýna
Yine de yýlmamýþsýn, sarýlmýþsýn kaleme
Þiir nasýl yazýlýr göstermiþsin âleme

Hececisin, ölçünün, kâfiyenin yanýnda
Yazdýðýn mýsrâlara zekâný da katarsýn
Yerinde duramazsýn, lazlýk var ya kanýnda
Arada bir artistlik yapanlara çatarsýn!
Duruþun hep aynýdýr tanýdýðýmdan beri
Bana "hicivci" derler, kalmazsýn benden geri!

Bilirsin ikimiz de çok severiz þakayý
Serde muziplik var ya, takýlmadan geçemem
Dikkât et de fareler kemirmesin takayý!
Senin tüm dostlarýný kendime dost seçemem
Saðlam diye çürükler karýþmýþlar araya!
Kimi aka "kara" der, kimi "ak" der karaya

Ýftara buyur ettin, hamsileri yakmýþsýn!
Mýsýr ekmeði ise âdetâ taþ gibiydi!
Masayý, sandalyeyi derme çatma çakmýþsýn!
Tatlý diye verdiðin berbat kazandibiydi!
Malzemeden çalmýþsýn ne tat vardý ne tuzu!
Yapar demiþtim lâkin çevirmedin bir kuzu!

Hani isteme ile zar zor verdin hediye
Çaylar radyasyonluymuþ, fýndýklar çürük çýktý!
Vakti geçmiþ seyleri paketledin ne diye?
Oysa heveslenmiþtim, görüntüsü çok þýktý
Aklýmdan çýkmaz artýk bana attýðýn kazýk!
Sana çok güvenmiþtim, boþa çýkardýn, yazýk!

Bu kadar yeter de mi? Millet ciddî sanacak
Lâtîfeler hoþ amma, kaçýrmayým tadýný
Gönlü zengin dostumu cimri diye anacak
"Cebi akrepli adam" koyacaklar adýný!
Karadeniz insaný misâfiri hoþ eder
Muhabbeti tatlýdýr, ne elem kor ne keder

Uzun lafýn kýsasý, þaka falan bir yana
Sen bu güzel defterde kaleminle bir renksin
Becerebildiðimce bir þiir yazdým sana
Dostluk kelimesinin karþýlýðýna denksin
Özünle sözün birdir, bulunmaz sende riyâ
Sen ki benim gardaþým, sen ki þiire ziyâ.


30temmuzikibin12.


.
Sosyal Medyada Paylaşın: