Cihangir Hanlýðý’nýn Genç Prensi Þah Salim
Anarkali adýnda dansöze aþýk olur
Evlenmek umut eder ama babasý zalim
Bu aþký kabul etmez kendince çare bulur
Aþk hükmünü sürdürür ve dillenir iyice
Kýzgýn baba Akbar Han buna çok sinirlenir
Çaresi ayýrmaktýr çözümse çok zalimce
Sözü kanundur Han’ýn kendince kibirlenir
Ýbret-i alem için penceresiz dört duvar
Yaptýrýr bir meydana içine koyar kýzý
Prens þaþkýn çaresiz yüreðinde sevda var
Gece gündüz bekleyip geçirir kýþý yazý
Mevsimler akar gider bahar gelir nihayet
Bir gün o taþ duvarda kýpýrtý baþlar birden
Taþlarýn arasýndan filizler çýkar, hayret!
Canlanýr tomurcuklar açar hepsi aniden
Aþk çiçeði açarak hayat verirken taþa
Þaþkýnlýkla bakarlar ordan geçenler sabah
Nar çiçekleri örtmüþ duvarý baþtan baþa
Hücre Anarkali’nin aþkýna olmuþ dergah
Tükenmeyen ümitle orda bekleyen prens
Çiçekler arasýna o duvara dayanýr
Ruhunu teslim eder kalmamýþtýr artýk þans
Maþukuyla beraber elbet bir gün uyanýr
Güzelim ateþ rengi çiçeklerin çýktýðý
Yerse; Anarkali’nin aþkla dolu kalbidir
Taþý bile delerek sevdiðine aktýðý
Görünen tek gerçekte aþkýn zulme harbidir