bilmece

Kimsesizligim vardý benim,
Kýrýk çocuk oyuncaklarýndan,
parasýz çulsuz gençlik yaþlarýndan.
Hani akþam olur,ya Anadolu,da,
Ýþçiler yorgunca adýmlarken sokaðý,
Kýr çiçekli kadýnlarý kapý baþlarýnda ,
Beklerken umud aydýnlýgýný yaþamýn.
Benim ölülerim vardý garipligimde,
Þehirlerin en uzak yerlerine gömülen.
Kimsesiz avuçlarým vardý.
Hani sevmek varya yagan yagmurda aþký,
Bir toprak kokusu gelir penceresinden,
Sorar nerelisin ! kara pençeli cehalet.
Irakta bir köydenim dersin hiç göremedigim,
Bugdaylar ekilir topragýna özgürlügünün,
Kýrýlgan bir güncesi vardýr akþamýnda,
Baba ana bacý , bu kadarmýþ nasibim!
Özleyiþim vardý benim gecesinde,
Siyah saçlý esmer kadýný,
Kýrýk çocuk oyuncaklarýndan ,
Kýrýk büyük hayallerinde tükenen,
Ömür dedikleri ölümcül bilmeceden.!

Sosyal Medyada Paylaşın: