HAYATA DAİR BİR KAÇ CÜMLE SADECE

Hayat aðlatýr bazen,gülmemiz gerekirken.
Neden doðar hüzünler,belki de gerekmeden.
Ve içimde aðlar durur büyümemiþ bir çocuk,
Öyle yalnýz çaresiz,gelecekten umutsuz…
Neden bazen en mutluyken en çaresiz oluruz?
Sevgileri bulduk derken,yitiririz bilmeden.
Ve içimde aðlayan o,büyümeyecek çocuk,
Öyle yalnýz ve çaresiz ,korku dolu gözlerle.
Bakar durur bana öyle tesellisiz sözlerle…..
Hakký var mý bir yaþamýn,yok etmeye yaþamý?
Geri vermez giden yýllar,yitirilen zamaný.
Ne umutlar ölür orda,hiç doðmadan hayata.
Ne acýlar yaþanmakta,kapýlarýn ardýnda….
Hayat neden aðlatýyor,vaad etmeden sevinci.
Ne verdi ki ne alýyor diye sorgulamadan;
Sorsam bile yanýtlarý dilsiz olan zamandan
Bilirim ki gelmeyecek umudun melodisi.
Aldanýþ bu biliyorum,sonsuzluðun bestesi..
…
Ve içimde büyümeyen çocuk,hep aðlayacak.
Geçen yýllar o çocuðun içinde yaþlanacak
RC

Sosyal Medyada Paylaşın: