poyraz vurur perdelere sen aralanırsın

bedrettin’i götürürlerken o ince yola
bilirim hazin bir rahmet yaðar
kirlenirim tozumdan dumanýmdan
ne kadar ýrak olursan ol
köþe taþlarýmý sen yýka



arýnýrým
utanýrým
fer gider ellerimden
donuk gözler de görürmüþ binmeden omuzlara
ne olur gözlerime bakma



tarifine durma sessizliðin
için çýðlýk dolu
duyuyorum her renkten ritimlerin
renklerden fýsýlda soðuk binama
kulaðýma baðýrma



dal uzaklara uzaklara
poyrazlardan kanatlarým var þimdi
perde
dediðimi sanma
bu kadar günah sýðmaz eteklerine
ulu bekleniþte
beni tanýma






kasým


Sosyal Medyada Paylaşın: