İşte Geldim
Vefasýz bir eylülde darýlýp ayrýlmýþtým.
Þükür hab-ý gafletten uyandým iþte geldim.
Yýllar yýlý gezindim yaban illerde fersiz,
Kaç bucak köþeyi dolandým iþte geldim.
Sizle deðil kendimle kavgalýymýþým meðer
Nurlu eteðinize kapandým iþte geldim.
Vurdum asi baþýmý beyhude taþtan taþa,
Tertemiz aþkýnýza baðlandým iþte geldim.
Bir nazar bir þulenin hazzýyla kavrularak,
Sularla isminizi andým ve iþte geldim.
Ayrý geçen günlerin hesabýyla korkarak,
Karþýnýza çýkmaya utandým iþte geldim.
Sarýnca ilmek ilmek aþkýnýz bedenimi,
Hücre hücre sevdayla boyandým iþte geldim.
Affediver sultaným bu mücrim kulunu ki;
Beyhude dolanmaktan usandým iþte geldim.
Gerçi çaðýrmadýnýz Ulvi artýk dön diye,
Elerimde zincirim ve kendim iþte geldim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet öztürk m. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.