Baharýn kokusuna tütün kokusu karýþýrken Mavi sarnýçlý kapýnýn ardýnda duyulan Ve buram, buram kokan Kokusuydu baharýn, kýþtan sonra gelen Acýlý bakýþlarýnda çýlgýn güneþin Yine bir kýþ bitmiþti Bütün coþkusunu izini Geride býrakýp gitmiþti Oysa baharla Yeniden çiçek açacaktý oralarda Olabildiðince uzanan kýrlarda Nedense Boynu büküktü güneþin yinede Bakýþlarý da sancýlý Doðdum doðalý Görmemiþti gözlerim güneþi hiç böyle Giden beyazlýðýn ardýnda Taktýðý tül rengi sabahlarda Daha gün doðmadan Akþam da olmadan Nereden çýktý bu tütün kokusu Ciðerlerimin en derininde duyduðu Peki ya gözyaþlarýma ne oldu Havada bulut da yoktu Nereden çýktý bu yaðmur damlalarý Yürekten gözpýnarlarýma süzülen Acýlý bakýþlarýnda güneþin Yürek yine çýkmýþtý Sonsuz yolculuklara Ara sokaklarda Yorgun bedene kimliðini arayan Mavi sarnýçlý kapýnýn ardýnda duyulan Kokusu deðildi bu defa baharýn Garip bir hüznüydü ölümün Hüznüydü son kez duyulan Ölümdü, ÖLÜM… ÖLÜM…
20.05.2012 Ömer Sabri Kurþun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.