Gözlerini kadit elleriyle ovdu.. Sabahtý,gün ýþýyordu. Önünde günler öncesinden kalan avýn son kýrýntýsý Dudaklar kurumuþ kanla,kýpkýrmýzý. Bir serçe uçuyordu gökyüzünde Gagasýnda umutlarýnýn türküsüyle. Kaditin gözleri açýldý onun müjdeli sesiyle. Damarlarýnda eskiden kalma bir coþku Oydu evet oydu… Caný taze et çekiyordu. Lakin gücü yoktu eriþmeye Bunu da biliyordu. Elinde dünden kalan kýrýntýlarý uzattý serçeye Hani belki kanar da gelirdi ökseye.. Gün doðuyordu ve kadit gözlerini ovuyordu. Bu hikayenin sonu yoktu.. Her gün doðuþunda Eskiden kalma rüzgarýn uðultusunda Yeniden,yeniden baþlýyordu.. RC
Sosyal Medyada Paylaşın:
rezzan27 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.