Biz birbirini görmeden seven iki yabancý, Bir satýrda,Ýki mýsralýk bir þiir olduk. Çok sevdik,çok sevildik ikimiz, Ama biz olamadýk. Kavuþmak için bekledik yýllarca, Özlemle tutuþtuk,hasretle alev alev yandýk. Kül olduk, Ama biz olamadýk. Beraber güldük,aðladýk,duygularda çaðladýk. Gece,gündüz vuslat diledik yürekten çaðýrdýk. Yüreklerimiz bir oldu, Ama biz olamadýk. Suç ne sende,nede bende idi, Belkide suç bizi yakýnlaþtýran kaderde idi, Kadere isyan ettik. Ama biz olamadýk. Oysa bizim istediklerimiz çokmuydu Mevladan. Nasýl yaþarýz söyle biz,biz olmadan. Belkide sana son çaðrým, Son isteðimdir bu feryadým. Yeter bitsin bu ayrýlýk, Küllerimizden yeniden doðalým. Artýk biz olalým.
KIRIMLI Sosyal Medyada Paylaşın:
KIRIMLI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.