kan ve gölge iplerinden örülmüþ uzun zincir yararsýz boþluklardan uzun gök mavisi ay sert gözlerde yok çýnlayan alýnlar yer yok baþka yerden baþka sessiz ayna yok her þey hesaba katýlýr çýplak havada burun deliklerini þiþiren daha sýcak bir soluðun altýnda iþini aðýrdan alan bir el ama gölgenin yeniden gerildiði sokaðýn köþesinde daha yüksekten bakýyor göz yeniden canlanýyor piþmanlýk rafa asýlý ipler tutmuyor hiçbir þeyi hiçbir þey tutmuyor reçinenin yerini saf altýn ve kan gözyaþlarý sessizlik ýssýz gece unutuþ hýnç ve kýtlýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ebru Erten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.