Madem adýmýz
tadýmýz
sabahýmýz
gecemiz topyekun aþk...
Madem
yan yana gelince fýrtýnalar kopuyor
heyecanlanýyor ar damarlarýmýz
avuçlarýmýza har sýcaklýk uðruyor
terk etmiyor baþýmýzý sevda kuþu...
Madem birbirimizi sevmek
birbirimizi kucaklamak
birbirimizi bilmek
en çok ruhumuza sesleniyor...
Madem
neye dalsak baþka diyar
neyi görsek muazzam kare
ne düþünsek biz
ve bizimle yürüyor þen çocuklar...
O zaman keyfini yudumlamak aþkýn
boynumuzun en borcu.