CAM KIRIKLARI

Kýrýldý ruhumun elleri o gün
Kör oldu gönlümün gözleri o gün
Ateþten bir þelale düþtü içime
Tutuþtu sevdamýn gülleri o gün.

Kuþattý ufkumu düþ kýrýklarý
Þiire sakladým hýçkýrýklarý
Usulca döküldü tam yüreðime;
Hüzünlü anýlar,cam kýrýklarý.

Anka kuþlarýný vurdu bir avcý
Zanlý bendim,,ceset ben ve bendim savcý
Kader kýlýcýyla düþtü peþime
Soylu sevdalarýn sonu ne acý?

Kederli derbentlere elimle düþtüm
Sanmaki sevgili ben sana küstüm
Tebessüm sunarak çilelerime
Efsunlu bir sabah aþkla öpüþtüm.

Eridi sonsuzluk yanaklarýmda
Bir türkü gezindi dudaklarýmda
Ýþledi bu yangýn iliklerime
Ýklimler yeþerttim avuçlarýmda.

Bilemezsin sevgili,anlayamazsýn
Ýnan bana bu yükü taþýyamazsýn
Gelemezsin sen mevsimlerime
Bir gelsen kendini tanýyamazsýn.

Gözlerin gülleri bir baþka görür
O eþsiz armaðan ölüm öldürür
Yürürsün þiirden ötelerime
Aþk için ölünce asil ölünür.

...Ve gittin sevgili gülerek o gün
Bir þairin baþýný keserek o gün
Kavuþtum ebedi özgürlüðüme
Ben kendi ipimi çekerek o gün...
Mecnunun sýrrýna ererek o gün...
Sosyal Medyada Paylaşın: