Sanýrým Barbara ölmeli
tüm haþmetine raðmen tatmalý etini
ölümün yakýcý þehvetiyle dönmeli
gri elleriyle dokunmalý ateþin þarabi ruhuna
Ay hatunda ölmeli
güneþi kýskandýran bakýþýný söküp almalýyým ondan
yolmalýyým göðsünü saçlarýmla tel tel
Beni bir erkek doðurdu biliyor musun
kasýklarýndaki sancýyý gözlerimden alsana
duysana dokunuþundaki çaresizce günaha karþý duruþunu
Oyalama beni hastayým
veda havasýyla gel bana encamýný göreyim
sen benim kaderimsin biliyorum
ufkumdaki hayalinle seviþtim Kalu Belada
savurdum uzaklara kokusunu külümün
duy beni ney’in inleyiþinde
hüznümü dinle
susmalýyým vakit yetiþti
De ki; tiksindim kendimden
git gelme
gelme ki Barbara ölebilsin
Ay Hatun da öyle
þafaðýndayým yarýnýn
tiksindim kendimden gelme git.
filizÞahin
26.07.2012