ERİR GİDERSİN
ERÝR GÝDERSÝN
Naz ile sitemin yetti canýma
Beni görüp kaþýn dürür gidersin
Zehirli bakýþýn girdi kanýma
Sevdamý çul ettin serir gidersin.
Közler alýp yüreðimi daðlarým
Göynür özüm için için aðlarým
Gider bir hoyrata gönül baðlarým
Yanarsýn mum gibi erir gidersin.
Ben sana tutkunum el alem bilsin
Yabanýn gülleri dalýnda kalsýn
Kolumda görünce kahrýndan olsun
Susuz fidan gibi kurur gidersin.
Bu yaraya tuz la biber ekerim
Her zerremde ilmik ilmik sökerim
Gönül evimede bir set çekerim
Sen kendi potanda çürür gidersin
Ellerin koynunda yalnýz kalýrsýn
Son piþmanlýk fayda vermez bilirsin
Hançer alýp sinelerin delirsin
Ölmeden kabire yürür gidersin.
AKÇINARIN zehir ettin aþýný
Bu dünyaya sýðdýrmadýn baþýmý
Üstüme dikilen hece taþýmý
Dizini döverek görür gidersin.
Mehmet Ali AKÇINAR.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.