ressamımın gözleri

Keyiften deðil be!
Zevzeklikten, patavatsýzlýktan
Evden acele çýktým, unutmuþum da
Herkese takýlýyorum sabahtan beri
Kimisi deli sanýyor, kimisi aþýk.
E deliye her gün bayram,
Aþýða bayramda oruç,
Zaten aþk, tozdan bir ayakkabý
Bir delinin ayaðýnda
Bayramlýk.
Görüyorsun ya,
Normal konuþamýyorum bugün;
Ya þiir gibi oluyor
Ya arifesiz, çat kapý bayram.
Ben bir sarma sergi;
Sol yanýmdan nü kalmýþým,
Sað yanýmdan natürel mort.
Gözüme fýrça batmýþ.
Beynime ýspatula izi.
Þövalemi,
Þov alemi sananlar utansýn.
Ne yapalým,
Bu alemde,
Her kaþýný kaldýran kendini monaliza sanýyor.
Herkes çýtkýrýldým mimoza.
Hayat,
Küçük numaralý bir fýrçanýn ucunda,
Ýnceltilirken renginden koparýlmýþ bir boya;
Bütün ana renklere üvey evlat.
Hayat,
Bir kozanýn karnýnda neþter
Beynimde kaba saba bir ýspatula izi
Ve ressamýmýn gözleri hiç de steril deðil.
Ve ben,
En az sezaryen kelebekler kadar,
Ya koza ya bahar
Ama gözlerin olmazlardayým.
Gülüþünün yol haritasýnda yokuþ çýkarken,
Aniden açýlan bir kaporta gibi gözlerime vurmuþ kalbim.
Ýðne yapraklý aðaçlar kirpiklerinin eþkalini vermemiþler gözlerime.
Bir sorguya çekilmiþim
Ve artýk, nasýl anlattýysam seni,
Robot resmin diye lale çizmiþler.
Hayata ataçla iliþtirilmiþ,
Resmine gözlerimden zýmbalanmýþým.
Hadi söyle;
Deli miyim, aþýk mý?
Ölmemek için taktýðým emniyet kemeriyle asýlmýþým;
Üç ayaklýya deðil, adýnýn ortasýna.
Beni hayat deðil, top tüfek deðil,
Nabzýn vurmuþ.
Ve gözlerin,
Hiç de steril deðilmiþ
Yaralarýma batarken.


Sosyal Medyada Paylaşın: