“KEŞKE”LERİ OLMAYAN “BELKİ”LER

“Belki”ler;
“Belki” koþtum rüzgarda denize doðru,
“Belki” býraktým dalgalarýn kucaðýna kendimi, hiç düþünmeden!
“Belki” arkadaþ oldum denizin derinliklerinde balýklarla,
“Belki” bekledim denizkýzlarýný mucizeleriyle,
“Belki” okþadým denizi, avuçlarýma aldým; kaydý gitti avuçlarýmdan “belki”,
“Belki” ittim elimin tersiyle…
“Belki” yürüdüm yeþilliklerde çýplak ayaklarýmla,
“Belki” ezdim bir karýncayý düþünmeden,
“Belki” sessiz kaldým bir haksýzlýk karþýsýnda,
“Belki” baðýrdým avazým çýktýðý kadar,
“Belki” doldurdum yüreðimi devasý olmayan aþklarla,
“Belki” doldurdum yürekleri devasý olmayan aþklarla,
“Belki” sevdim sadece þefkatle,
“Belki” tutkularýmýn esiri oldum!
“Belki” terk ettim,
“Belki” terk edildim…
“Belki” rüyalarýmda kýrlarda koþtum,
“Belki” gerçekte kýrlarda rengi solmuþ yeþillerle buluþtum,
“Belki” gözlerinin yeþilini kýr sandým,
“Belki” denizin mavisini gözlerin…
“Belki” kalbinin denizindeydim,
“Belki” avuçlarýndaki denizdim!
“Belki” bir amaç buldum yaþamak için,
“Belki” yaþadým öylesine, belki…

Hilal BAYRAM
Sosyal Medyada Paylaşın: