YÜREĞİMDEKİ SÖKÜKLER
Dalgýnlýðýn basamaklarýnda sakince soluklanýyorum
Yüreðimde ki sökükleri dikercesine
Kör korkulu yalnýzlýktan kaçarak
Hasretine geldim
Döktüðüm her damla gözyaþýmla olgunlaþarak
Ýnatçý ayazlara kaptýrdým kendimi
Nasýl üþüyorum sevgili
Kim bilir hangi akþam
Güneþle beraber bende söneceðim
Karanlýk geceler yokluðunun intiharý
Olurda þebnemler düþerse yüreðime
Gönül bahçemdeki tebessümü
Bin parçaya böleceðim
Sen yoksun diye
Ellerim resimlerinde titriyor
Gözlerim gözlerinin derinliklerinde saklý
Gizli buluþmalar deðil miydi?
Yalancý sokaklarda hatýrlamýyor
Yoksa ayrýlýðýn sesi miydi?
Bu yorgun ayaklar
Ýçimde çýðlýklar hüküm sürse de
Yokluðun intihara gebedir her gece
Yok, muydu heybende bir lokma ekmek
Kalbinde az bir yer bir tutam sevgi
Yok muydu?
Ey gözleri ruhuma dalýp ta giden adam
Bir yudum huzuru viran eden adam
Hasretin acýya boðmuþken beni
Gel, gel de Azrail ol sineme
Yoksa hayat aðýr geliyor bu bedene
Remziye Çelik
Yorum_Mustafa Doðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.