İnsanlık aranıyor
Kýrýldý gönül aynam, azaldý umutlarým,
Sönmesinden korktuðum, son ýþýk kararýyor.
Bütün hatlar karýþtý, belirsiz hudutlarým,
Açmadan solan goncam, mevsimsiz sararýyor.
Yýldýzlar daha yakýn, güneþ ay hepten uzak,
Ne yerdeyim ne gökte, her yanýmda bin tuzak,
Karanlýklar içinde, nasýl derim bahtým ak,
Kördüðümlü yollarým, ýþýksýz taranýyor.
Dünya bir mahpushane, çekmekle bitmez ceza,
Yeryüzü sýkar beni, üstüme çöker feza,
Halkalar eklendikçe, yüküm artýyor keza,
Çileler zincir gibi, boynumu yaralýyor,
Medeniyet denilen, bu çaðýn zehirleri,
Yanardaðlar misali, lav akar nehirleri,
Yakýyor ocaklarý, boðuyor þehirleri,
Katran karasý isi, yüzleri karalýyor.
Ýmar olan bu yerler, gariplere virane,
Bir avuç akýllýya, birçoðumuz divane,
Saðýrlara kulak ne, kör olana ziya ne?
Havamýz kirlendikçe, göðsümüz daralýyor.
Dehþetlere düþürüp, ürpertirken devamý,
Üç günlük çýkar için, bunca eza reva mý?
Oyuncular zalimken, seyre düþkün avam’ý,
Þuursuz alkýþlarla, kimlere yaranýyor?
Mahþeri beklemeden, mahþeri meydanlara,
Bombalar yaðýyorken, katledilen canlara,
Hayvanca yiyip içer, ne oldu insanlara?
Vicdansýzca insanlýk, kurþunla taranýyor
Kan, gözyaþlarý irin, her tarafta vahþi linç
Hayvanlardan aþaðý, diktatörlerde bilinç,
Bir taraf hüzün dolu, diðer tarafta sevinç,
Dünya sürüyle dolmuþ, insanlýk aranýyor.
24.07.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.