GEYİK BOYNUZU.....
Varmýþ bir kötü kadýn, Edirne’de,
Hasan Sezaiye yakýn bir yerde,
O yoldan ayrýlýp, eder tevbe,
Hakka yalvarýr, salih amellerle.
Uygunsuzlar rahat vermez kadýna,
Býrakmazlar kadýný bir gün bile,
Bu kadýn gelir de Hasan Sezaiye,
Kalabileceðim bir yer ver diye.
Dergahýn kalýr, kuytu köþesinde,
Ýbadetle meþgul olur, günlerce,
Fitneciler boþ durmazlarda yine,
Ýftira atarlar O, büyük Veliye.
Geyik boynuzu asarlar bir gece,
Hasan Sezai, sabreder bu iþe,
Aldýrýr, geyik boynuzunu dergaha,
Çalkalanýr, bu günlerce Edirnede.
Yayýlýr, uyuz hastalýðý bir ara ,
Yakalanýr þehirde,kim iftira attýysa, ,
Uyuzu bulaþmaz diðerlerine ,
Hiçbiri çare bulamaz derdine.
Hasan Sezai,dayanamaz duruma,
Kýlýk deðiþtirip varýrlar odaya,
Sizin ilacýnýz, Hasan Sezaide,
Ne duruyorsunuz,varýn O Veliye.
Ertesi gün, dergahýn önü taþtý,
Çare için, herkes ona koþtu,
Hasan Sezai verdi, geyik boynuzu,
Kazýyarak herkese, verdi onu.
Þifalandý ondan sürenler yarasýna,
Piþman olup aldýlar ondan bolca dua,
Bu dertten halasýz diye toplayýp para,
Bununla çeþme yaptýlar, dergaha.
12.05.2011-Kýrýkkale
HÝDAYET DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.