Beyrut sokaklarýndayým,
Ardýma býraktýðým karanlýk bir gölge
Ay doðar mý bilmiyorum;
Taþ yapýtlar arasýnda
Sevdiðim kalmýþ param parça,
Oradan uçtum bir anda
Tarihin aðýtlarýnýn gömülü
Göz pýnarlarýnýn çaðladýðý
Ýnsanlýðýn baþþehri
Habibi Necar’ýn yeri
Asinin asileþtiði bazen çocuklaþtýðý
Taþ köprü üstünde yolun saðýndaki
Altýn sarýsý bol þekerli künefenin
Antakya’dýr memleketi,
Ben de orada buldum ansýzýn kendimi,...
Antakya’nýn neresini anlatayým ki
Yüreðinin tüm derinlikleri
Aþklarýn ve acýlarýn izdivac yeri
Tarihin akýþýný bilen her kiþi
Buradaki samimi muhabbeti
Sabahlara kadar anlatsa da bitiremez ki,
Bu þehrin þimdi her yaný yangýn yeri;
Oradan çýktým çýkalý,
Vücudum baþka yerde olsa da
Ruhum hep orada sanki,
Nasýl anlatýrým ilk satýrlarýmý
Mendile sarýp Asiye býraktýðým aþkýmý,
Ýlk aþkým orada filizlendi
Uçup gitsemde memleketler aþýrý
Asiye býraktýðým aþkýmýn tek satýrýný
Vallahi dünyayý baðýþlasalar da
Asla satmam gönlümde taþýdýðým,
Hiç eskimeyen sularda daim yüzen,
Çocuksu sevdamýn bir tek anýný....
Bu þehrin temeli benim aþkýmla karýldý,
Ondandýr iþte bu þehrin diðer adý,
Kimsenin bilmediði aþk mektebi...
Saat:19.20-19.51
23.07.2012
Çengelköy/ÝST
EROL KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.