Karşıyaka

Güneþ
güneþ doðmaz evimize

kýþýn ben ýsýtýrým altýn saçlarýmla

bakýnca insanlar yoktur

sadece ayaklarý vardýr



ben insanlarý adýmlarýndan tanýrým

hep ayný koku vardýr duvarlarda

karanlýðýn sefalaetin açlýðýn kokusu

anlatmak isterim çoðu kez

kelimeler düðümlenir boðazýmda

hep seni görürüm rüyamda

Kordonda kimbilir belki de Karþýyakada

o zengin sarýþýn kollarýnda

altýnda son model araba

hep seni yazarým ben baba

ben konuþmayý bilmeyen altýn saçlý oðlun

hayatýnda en büyük hatan

senin özürlü çoçuðun;

dimdik ayakta

kaçmakla unutacaðýný sandýðýn

ama kalbinde en uç köþede hep varým

var olacaðým...
Sosyal Medyada Paylaşın: