Ýnsan bazen kendiyle baþbaþa kalmak istermiþ Bir deniz, bir gökyüzü kadar mavi ve derin Nedenlerin ortasýna etiketlenirmiþ o an Oysa her þey bahaneymiþ Engel olunamayan zamanýn döngüsünde Ýstediðin kadar dalsýn gözlerin ufuklara Güneþ damla damla.. Sardým düþlerimi aþiyana..
Hatýrlar mýsýn..? Sana misallerle anlatýrdým hayatý Ýsnatlardan yalýn izahatli satýr aralarýný Bir ayraç açardým küme küme sözcüklerime Anlamaný beklerdim kýrmýzý çizgilerin takibinde Öznesel içerikten uzak Genel tabirlere açýk imtiyazlarla Yüklemsiz kalýrdým baharlarda
Benin bu denli sen olduðu nice anlarda Bir sen olamazdýn karþýmda Olamazdýn inatla..
Belki de.. Henüz yeni aþýnaydýn iç sýzlatan havalara Çözümsüzlüklerin þartlanmýþlýðý köþe kapmaca Oysa ki Bildiðim bütün mevsimleri geçirmiþtim Bulutlar yaðmur yorgunu Güneþte kaptýrýlan düþlerin anaforu Ýstediðin kadar dalsýn gözlerin ufuklara
Þimdi... Bildiðim bir oyunun kliþeleþen galasýnda Yol alan iki nesli izliyorum sahnede Damarlarýma yayýlan güvensiz bir sýcaklýk Ellerim buz gibi Bu yüz senin mi..? Ya öteki..? Yine unuttum bildiklerimi.. Çözmeye çalýþýrken usulca Ölüyorum yavaþça..
Hayat bazen.. Gördüðün her düþü alnýndan vurur Ve sonra Yeni bir yaprak doðrultup Yeþerir enginlere Maviye..
HAZAN Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.