Yeryüzü sofrasýný hissetmeyiz çok zaman, Seninle iftar vakti emir beklenilen an, Sonsuz Rabbi Rahim’i ederiz idrak izan, Tut ey oruç elimden þer kapýmý çalmasýn.
Salma beni günaha gýybet küfür yalana, Manevi baharýmý verme sakýn talana, Ne olur býrakma hiç malayani alana, Tut ey oruç elimden kalp hüsranda kalmasýn.
Rablik taslayan nefsim seninle dize gelsin, Takýnsýn kulluðunu fýtrata öze gelsin, Ram olup kutsi emre o nurlu söze gelsin, Tut ey oruç elimden nefs günaha dalmasýn.
Fakirin açlýðýný seninle yaþar zengin, Gedayý sultanlarla eþit eder mihengin, Melekleþtirir sanki sarýnca nurlu rengin, Tut ey oruç elimden þerler zehir salmasýn.
Yeni nazil oluyor gibi okut Kur’aný, “Teblið tebellüð” gibi yaþat bize o aný, Onunla hemhal olup yaþamanýn zamaný, Tut ey oruç elimden aðyar beni çalmasýn.
Sen nisan yaðmurusun rýza kokan her demin, “Bin aydan hayýrlý” bir günü saklar âlemin, Sahili selamete götürür nurlu gemin, Tut ey oruç elimden gaflet seli almasýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.