Sarhoşluk
Ne söylediðini, bilmeyen adam,
Namaza kör kütük, sarhoþ duruyor.
Gül aþký olmaza, ne korku, ne gam,
Manolyalar, bile suda kuruyor.
Eðer ki nefsine, arifse kiþi,
Kýlükal olmaktan çýkar her iþi,
Bildim diyen varsa, geliþ gidiþi,
Býrak ta kolayý, hele zoru yor.
Kendi benliðine yokluk gelmeden,
Mana denizine, tünel delmeden,
Orucun aslýna, koþup yelmeden,
Aç kalan kedini boþa yoruyor.
Sahi imsak nedir, oruç baþý mý?
Ýftar sofralarý, Nemrut aþý mý?
Bu manada insan sabýr taþý mý?
Mana orucunda neler oluyor?
Kaç defa seyrettik? Biz bu filimi,
Konuþan Nasut mu, Lâhut dili mi?
Kendini bilmekse, Tevhit ilimi,
Neler boþalýyor, neler doluyor?
Farza vacipliðe, þeytan kirve de,
Sünnete! Gelince, mihnet devrede,
Hele nafilede, kibir zirvede,
Taklidi imanlar, dibe vuruyor.
Namussuz; namusu, namussuz eder,
Kur-an da manayý, okuyun ne der?
Müslim bir Müslim’i, ederken heder,
Arzý endamlarý, yürek buruyor.
Ýkram sahibinin burnu havada,
Ýkram edilenler, yanar tavada,
Allah’a ortaklýk, süren davada,
“Bu gün mülk kimindir?” diye soruyor.
Dünyadan ukba’ya olurken akýn,
Yaralýya ölüm, nefesten yakýn,
Söze deðil, iþin özüne bakýn,
Korkup sakýnaný, Allah koruyor?
21.07.2012…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.