Yine aklýma düþtün Gecenin bir yarýsý Uykum kaçtý... Çayý da onun için demledim Nasýl olsa uyuyamazdým Gönül öylesine üzüldü iþte Gözlerim yaþlandý Ya duyarda, alýnýrsa diye Öf! Bile diyemedim.
Hüznümü nefesime kattým Ney’e üfledim, hayâlî... Ney’den süzülsün E birazda o üzülsün diye…
Yarý açýk penceremi iyice açtým Rüzgâr esiyordu hafiften Sonra; Hani o çok sevdiðin “…Seni görmem imkânsýz Rüyalarým olmasa…” Þarkýsýný Peþinden; “…Gönlüm hep seni arýyor Neredesin sen…” Türküsünü söyledim.
Rüzgâr Naðmeleri getirdi mi ruhuna bilemem? Ýnsan sevdiklerinden Niye böyle zamansýz ayrýlýr ki? Hani diyorum; Her gece rüyamda bana gelsen! Kim görecek ki, seni? Bekliyorum! Gelecekmisin? *
KURMAYOÐLU Hasbi Tanrýverdi hasbim-43@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
KURMAYOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.