Geldim benden bihaber, dünya denen âleme
Gördüm cisminle dolu, dönüyor fani dünya
Daldým þöyle deryaya, esir düþtüm kaleme
Olanlarla yetindim, anladým kani dünya
Ey benim Yaradan’ým, Ey Yüceler Yücesi
Affet diyor huzrunda, bu cüceler cücesi
Yolum düþse de hara, sönerim zemzem ile
Kalbim aþkýnla dolu, bu malumun elbette
Her dem þükür eylerim, zikrin dolarým dile
Sabreden kazanacak, etmeyen melamette
Ey benim Yaradan’ým, Ey Yüceler Yücesi
Affet diyor huzrunda, bu cüceler cücesi
Ben günahkâr kulunum, boynu bükük naçarým
Umut dediðim çile, dert deryasýnda yüzer
Her gümanda dardayým, kendimden hep kaçarým
Girdiðim bunca günah, beni vicdanda ezer
Ey benim Yaradan’ým, Ey Yüceler Yücesi
Affet diyor huzrunda, bu cüceler cücesi
Yok ki derdime derman, senden baþka olacak
Dünyanýn onca yükü, çekmekle bitmiyor ki
Biliyorum bu beden, er geç toprak dolacak
Aldýrmasa da gönlüm, serimden gitmiyor ki
Ey benim Yaradan’ým, Ey Yüceler Yücesi
Affet diyor huzrunda, bu cüceler cücesi
g.öz))
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.