Zamansýzdý gidiþin…
Bu yürek gerçekten sevmiþti seni
Öyle sevmiþti ki:
Gözler, görmekten kesildi
Dil konuþmuyordu
Dil, özlemi taþýyamadýðý için , özledikçe sessizleþti.
Zamansýzdý gidiþin…
Gül topraksýz kaldý
Aþka uçan kanatlarým kýrýldý.
Zamansýzdý gidiþin…
Damla damla eridim avuçlarýna
Hüzne dönüþtü hayatým
Gölgemin ve hüznün düþtüðü yerdeyim
Cümleleri dilimin daðarcýðýnda kurþuna dizdim
Satýr satýr seni kanadým
Mýsralar boynu bükük, yetim kaldý
Çaresizliðim aldý baþýný yürüdü.
Zamansýzdý gidiþin…
Ölüler hayata göz yumdu
Bense yaþadýklarýma…
Ahmet ÇORUKLUÐ