Meðer hep uyumuþum gönül seninle iken
Geceler arkadaþým yaþ doldu gözlerime
Onca çektiðim çile belim boynumu büktü
Sevmiyorum dedim ya inanma sözlerime
Derde zebun eyledi böyle kara kaderim
Bulunmaz buna deva kýþ gelmeden giderim
Bitsin vakit tamamdýr tetiði de çekerim
Sevmiyorum dedim ya boþ bakma gözlerime
Artýk kuru vaade iki kulaðým saðýr
Omuzumda bunca yük kaldýramam ki aðýr
Bedeli yetmedi mi ? sancýlarda hep kahýr
Sevmiyorum dedim ya kor atma özlerime
Acý hüzünler yine kaç kez sarar baðrýmý
Hayat acýmasýzca dindirmez bu aðrýmý
Duygularým depreþir duysun özlem çaðrýmý
Sevmiyorum dedim ya su verme közlerime
TÜLAY*ASLAN
zebun, farsça bir kelimedir. zavallý , düþkün kiþi anlamýndadýr..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.