yarýn.. burdan çok uzaklara gidiyorum sevdiðim.. ama.. bu gün bekliyorum seni tamda burda sonkez yüzünü görebilmek ve sonkez tebessüm edebilmek o tatlý yüzüe sonkez göz yaþý dökmek demiyorum sevdiðim çünki ben sensiz kaldýðýmý hissettiðim her zaman aðlýycam hemde her zaman.. ve sen geliyosun yine karþýdan ihtiþamýnla yine sana bakýyorum ama daha acý dolu bu bakýþ son bakýþ sen bilirmisin bilmem birine sonkez bakmayý pardon birine deðil sevdiðine ... son kez bakmak ... sana söyleyemediðim þeyler var gözlerimle anlatmaya çalýþtýðým ama anlatamadýðým..
bunlar senin okuduðun ilk ve son satýrlarým senin dedim çünki ben senin ateþinle yandýkça yazmaya devam edicem
seni özliycem
ve
o son bakýþý hiç unutmýycam ...
elif ersoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
Isabella Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.