Gece uzun Ay karanlýk Bütün hasret yangýnlarýndan uzak Tek baþýmayým Y Ü R Ü Y O R U M Ölüme ramak kala Duracaðým yerimde Gelmeni bekleyeceðim
Þafak sökmeden gel Akan akmayan sularda Son kez beraber yüzelim Bir bahar akþamýnda Ölüme ramak kala Son defa yar S O N D E F A Göz göze gelelim
Gün yirmidört saat Ve Ben Bütün zamanýmda S e n s i z l i ð i n d e Seni yaþýyorum Açan çiçekte Kokun yayýlýyor Rüzgar kokunu bana getiriyor Ciðerim yanýyor Ölüme ramak kala Gel yar yüzün görmek Ölümüm olsun
YAZAR KALEMÝ KIRIK MEHMET
SESÝYLE ÞÝÝRÝME HAYAT VEREN ZÝÞAN KARAMAZÝ’YE TEÞEKKÜR EDERÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.