Bazen kaným çekilir cümle bedenimden Taþ kesilmiþ ruhumdan kessen bir damla kan çýkmaz Hazin bir aþk öyküsünün son tamtamlarý çýnlar kulaklarýmda Sanki son vals ini oynar þeytan üçgeninde esrik duygular Kendimle cebelleþen yürek sesime kelepçelenir isyankâr yüzüm Ve sessiz çýðlýklara býrakýrým içimdeki volkanlarý feriha… Fasýlasýz git/geller arasýnda boðuþan düþlerimi Tekrar Maviye boyamaya çalýþýrým ürkek bir tavýrla Sanki bir sonraki günü yaþamayacaðým korkusu sarar benliðimi Ýliklerime yayýlan örselenmiþ hayal kýrýklarýmý toplarým býkmadan Sanki gökten yýldýz yaðmurlarý deðil de cam kýrýklarý yaðar saðýma soluma. Say ki Prematüre doðan bir bebe idi aþkýmýz Say ki engelli doðum sancýlarýna gebe idi yaþanmýþlýklar Ama ölü doðmaktan daha mý kötü idi? Tüm bu çetin koþullarda büyüttüðümüz sevgimizi Kendi ellerimizle diri/diri gömecek miyiz feriha…!
Katili mi olacaðýz yarýnlarýmýzýn?
Haydi feriha Bir kerecik sor kendine
Yüreðimize ektiðimiz tohumun Filizleniþine kim engel olabilir ki bizden gayrý Kim can suyu verebilir boy atýp serpilmesi için Kim iþveli bir yosmanýn salýnýþý misali iþveleþiþine tanýk olabilir…
Býrakalým devri sabýk geçmiþin denizinde kulaç atmayý Geleceðimizin rüzgârlarýnda savrulmak daha güzel deðil mi?
Sonu ölümde olsa Bizim diriliþimiz olmaz mý?!!!
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.