gözümün daldýðý karþý ufukta bulutlarda oluþurken serap önce kendime sordum insanlýk neden harap ….! ‘çare yok’ der demez içimden bir ses birden,bir nefes aman ya Rab !
utancýndan çatladý kadehim döküldü þarap
þimdi sorum sana ey yerdeki kýzýl þarap insanlýk neden harap ?
Muzaffer Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
muzaffer40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.