öz
SEN YOKSUN
bakýyorum baktýðým yerde sen yoksun
biliyorum yine de içimde yeþeriyor ümitler
acýyorum kendime bilirim sen yoksun
soðuk bir duvar gibi yüzüme dikiliyor gerçekler
daðlarýmda ürkek ceylanlar kaçýyor
kartallar konuyor yüce tepelere
hercai bulutlar ,rüzgarlar þaþýrýyor
kuþlar göçüp gidiyor baþka ülkelere
ümidvarým ümitvar sanýyorum her zaman
geçmiþ hikayelerde kendimi tanýyorum
kanlý hayallerde kalýyorum aman
sinemde onulmaz yareleri sarýyorum
deðiþtiðinde bilirim zordur kendini tanýmak
bütün silüetlerin ve aynalardaki yüzlerin
bütün topraklarýn karýþtýðýnda iklimi çorak
çöllere dönüþtüðünde hem gündüzlerin
bir yolcu beliriyor ta uzaklardan
elleri gölgesinde kendi kuþlarýn sinesinde
gün bittikçe o gidiveriyor ufuklardan
uzak þehirlerdeki sevdadalarýn bilmecesinde
soðuk bir duvar gibi yüzüme dikiliyor gerçekler
acýyorum kendime bilirim sen yoksun
biliyorum yine de içimde yeþeriyor ümitler
bakýyorum baktýðým yerde sen yoksun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.