Tövbə dedim tövrünə
huseyn
Tövbə dedim tövrünə
Tövbə dedim tövrünə
O çýraða, þama pərvanə mənəm,
Çaða olam, naðýl deyə qoy nənəm,
Ýllər keçdi, dəyiþməmiþ, həmənəm,
Onunçün də zil caçlarý dən – dənəm.
Mən də qibləm bildim a dünyam səni,
Dumanlý dünyasan, dur, duyam səni,
Dirilik suyunda sus, yuyam səni,
Mötəbər ol, alýn qoyum möhrünə.
Duyðusal ol, dünya dəymə dəmkeþə,
Qayðý vermə qayðýkeþə, qəmkeþə,
Möhnət vermə möminə, möhnətkeþə,
Mehman olum, meyil salým mehrinə.
Möhlət vermə möhtəkirə, zəliyə,
Ýllət çəkə, ilan kimi məliyə,
Aðýl versən divanəyə, dəliyə,
Mən də düþüm möcüzənə, sehrinə.
Hüseyinəm, hərnəsəm də, oymuþam,
Həqiqət yolunda baþ da qoymuþam,
Dünyam, səndən doðru-dürüst doymuþam,
Törəniþdən tövbə dedim tövrünə.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
19.07.2012 - ci il
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.