Günebakan

Güneþler açýyor yeni günlere,
Sokaklarý terkediyor artýk gölgeler.
Gönlümün tepesinde açan güllere,
Ulaþmaya çalýþan, kirlenmiþ eller.

Gözlerimin gördüðü en uç noktada,
Görünür hayalin, suretin durur.
Adýný dilimde andýðým an da,
Tekler zikri kalbimin, nefesi durur.

Kapatsam da gözlerimi her an görürüm seni,
Görüntün içine iþlemiþ gözlerimin.
Sen kokar, çýkmaz izi, yaksalar da bu teni,
Kaný çekilir bulamayýnca ellerini, ellerimin.

Adýný yazar bulutlarý, benim dümyamda gökyüzünün,
Þarkýmýzý mýrýldanýr her dakika, sert esen rüzgarlarý.
Dilinde hep adýn, aþkla öten bülbülünün,
Gülleri sen kokar, sana döner günebakanlarý.


twitter.com/EdebiyatRuhlu
Sosyal Medyada Paylaşın: