Aþkýn bekareti bozuldu Gidip ayrýlýkla seviþtiði günden beri Zaten aþk hep sevinç , mutluluk demek deðil Aþk deyince sol yanýma bak Anlarsýn belki sevgili
"Tüm cellatlarý kýskandýracak ölüm sahneleri var s/aklýmda"
Boynuma sardýðýn ellerin halatsa Taburem ayaklarýmýn altýnda Kimse dokunmasýn ! Sen de sevgili . . . Ben itelerim taburemi
Görenler cesedimi kendi düþ’tü desinler Kendi sevdi ve kendi düþlerinden bir uçurumdan düþ’er gibi düþ’tü ... Çok konuþmasýnlar cesedimin baþýnda... Ürkütmesinler içimdeki seni
Sevdiðinin sureti aklýnda kaybolduðuýnda Ancak o zaman ölür insanoðlu Þimdi sorarým sana!
Ben ne zaman öldüm ? Oysa senin dilinde dinim gibiydi aþk Biliyorsun bir tek sen vardýn cenazemde Diri diri gömmüþtün beni sevgimizi ve geleceðimizi
En heybetli gül solar duysa kalbimdeki acýyý Yaz mevsimi kendini kýþa salar
Bu aþktan giderken Alçaklýðýn düþmüþ bavulundan Dön al bir ara unutmadan Zira yapamazsýn sen o olmadan Sosyal Medyada Paylaşın:
CheLiSki. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.