O þehir, bu þehir gezer öyle dolaþýrsýn,
Arar tarar aradýðýn þeyleri bulmazsýn,
Zaman akýp gittikçe onu durduramazsýn,
Hayat yolcususun iþte yine yolardasýn..
Bir uçsuz bucaksýz uzun yoldur gidilen,
Hepsi olacaðýna varmýyor gelmiyor elden,
Sevgilerle ile besleyip kalp ile gönülden,
Bilinmeze doðru gidiliyor yol bilmeden..
Vuslatý ahlar çekerek her yere uðrarsýn,
Olmazsa içinden feryat figanlar yakarsýn,
Sonu olmayan bir dilekle umut tutarsýn,
Sonunda umutlar gerçekleþirse yaþarsýn.
Bazen olur gündüzlerin sanki bir gece,
Anlatýlamaz akýllara gelmez bir hece,
Kendini kaybetme derecesine gelince,
Yaratana baðlanýp, yaratýldýðýný düþününce..
Bir ýþýk bulup istikametini ona çizersin,
Çözümü olmayan bilmeceleri çözersin,
Gerçek olmayan hayalleri gönül neylesin,
Her fani gibi ömrün neyse yaþar gidersin..
Göz açarým aydýnlýk gün görmek için,
Gözler açýlmýyor karanlýk bilmem niçin,
Düþünüp taþýnýr, güzel olsun budur bilincin,
Tek çare mutluluk, bütün çabalar bunu için..
Þükür yaratan akýl fikir verdi bizlere,
Metanetli yürek ile ayak verdi bizlere,
Derman verdi yürümek için çizgilere,
Yýkýlmak yok devam gerek güzel günlere,
Ýþte gelip geçilen fani dünya burasý,
Sadece umutlarý savrulan deryasý,
Bazen sevinç bazen de hüzün furyasý,
Yaþanýlan dünyanýn hiç bitmez sancýsý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.