Ressam sayýlmam aslýnda, Fýrça, tuval tutmuþsa da ellerim. Þiirin hasýndan anlasamda Birkaç mýsra yazmakla, Þairde olamadým henüz Biliyorum aslýnda.
Ama aþk, ey o soylu duygu O duyguyu iyi bilirim güzelim. Yüreðim yettiðince, gönül elverdiðince, Severim...
Sevmiþsem eðer, kor olmuþsa ruhum ve bedenim, O an yörüngeme girme derim!.. Yokolur yanarsýn aþkýn ateþinde, Bir tek küllerin kalýr inan geride.
Katli vacip degildir elbette aþka gönül verenin. Anka kuþu gibi alýrým seni küllerinden usulca. Üzerinde bembeyaz bir tuvalin Dize dize, mýsra mýsra soyarým. Akdeniz misali baþtan ayaða seni Yeniden pýrýl pýrýl, masmavi bir aþka boyarým.
Hedeinheim, 17. Temmuz 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.