Yeþillere hasret çeken olayým,
Tohum gibi saklayayým içimde,
Yine seni yakýnýmda bulayým,
Yüreðimi sarmalamýþ biçimde.
Aþka kanýt gerekir mi sevgili!
Bunca zaman birlikte yol almýþken.
Ruhun hala gözlerimde, yetmez mi?
Elin “aþk” dediði, “bir gün” sürerken.
Gerçeklere takýlmadý aþkýmýz,
Ayaðýmýz yere mýhlý kalmadý,
Bu sebeple arþa deðdi þarkýmýz,
Hikâyemiz bugüne dek yaþadý.
Yüreðimiz sýcacýk bir yuvaydý,
Karda, buzda sarmaladý hep bizi,
Bak ýsýndýk, soðumadý aþkýmýz,
Sonsuzluða diktik gözlerimizi.
Sami Arlan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.