Sevinçli miyim, kederde miyim,
Bir türlü çözemediðim,
Öyle tuhaf, garip bir ruh halindeyim...
Kalbimden geçenle davranýþým ters düþüyor birbirine,
Ýçimden uzanýp yanaklarýna bi öpücük konduruversem,
Derken, bir ses diyor ki;"Hadi git iþine!"
Ben, ayrýlýrken yanýndan,
Aklým da ayrýlýyor benden,
Takýlýp kalýyor mahzun bakýþlarýna,
Ýyi de ya, "Kal, gitme!", desen bana,
Ya da sen takýlýp gelsen arkama,
Bu o kadar zor deðil aslýnda...
Ben ayrýlýyorum,
Ruhum, aklým, yüreðim sende kalýyor,
Senin ruhun aklýn ve yüreðinse benim peþime takýlýyor.
Bu iþte kesinlikle bir terslik var,
Ne sendekiler sana,
Ne bendekiler bana,
Kesinlikle yar olmuyorlar,
Gel ne olur artýk þu yarayý sar !
Yaram kanýyor diyemiyorum,
Kanamasý için öncelikle kan olmasý gerek biliyorum,
Oysa kan kalmadý artýk akacak
Kabuk baðladý bu yara ama,
Kabuðu da bir türlü düþmüyor ki beni rahatlatsa,
Bir merhem yok mu bu yarayý sarmaya...
Bugün senden ayrýldým sanma,
Ben hala yanýndayým inan bana !
(07/11/07 23:20)
Perihan METÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.