HİÇ DEMEDİN DÜŞTÜM ŞEHEVİ DERDE

Romanýnda, þehvani arzularý, ettin konu!
Bazen kat, kat soyundurdun, bazen giydirdin donu.
Düþünmedinmi? bu iþin, nereye varýr sonu!
Dedin *at oynatýrým ben, bu elde*
Hiç demedin bura islami belde.

Böbürlenerek dedin! * benim bu romaný yazan*
Ýmanýný, yaprak gibi, kuruttun. mevsim hazan!
Arasýra kýþ yaptýn, üþütüp titrettin bazen.
Dedin * at oynatýrým ben bu yerde*
Hiç demedin, düþtüm þehevi derde.

Ana olan kadýnlara dedin * ateþli diþi*
Dedin bu * bu romaným emsalsiz, bulunmaz eþi*
Ýnsaný çýldýrtacak, bir sözle yaptýn giriþi.
Dedin * at oynatýrým ben bu elde*
Hiç demedin * bura islami belde.

Þeytan ile nefs ikilisine, ettin iþtirak!
Ortaðýn ikili usta oldu, sen ise çýrak.
Þeytanla nefsi besledin, imanýn kaldý kurak.
Dedin *at oynatýrým ben bu yerde*
Hiç demedin *düþtüm þehevi derde.*

Neden bulunmuyor, seni durduracak bir merci,
olsaydý zaten çoktan, tutuklatýrlardý gerçi,
Çýplak kadýn resmiyle, süsledin dýþ ile içi.
Dedin *at oynatýrým ben bu elde*
Hiç demedin * kanun vardýr bu yerde.*

Dedin *Elimdedir bu kuklalarý oynatan ip*
Kitabýna birde ad verdin. *Özgür yaþayan tip! *
Þehvani yazýlarla, gençliði ettin tahrip.
Dedin * at oynatýrým ben bu yerde*
Hiç demedin *ben düþtüm sapýk derde.*

EÞREF ÝNANÇ
ADAKASIMLI
Sosyal Medyada Paylaşın: