LABİRENT
Kuþlar uçar çýrparak kanatlarýný
Süzülür çýrpmayarak kanatlarýný
Her iki eylem gökyüzünde
Ýnsan seyrediyor yeryüzünde
Ýnsan uçmaya ve süzülmeye âþýk
Belki de onun için gökyüzüyle barýþýk
Gökyüzü cazibeleriyle insanýn merakýnda
Yýldýzlar orada
Kuþlar, bulutlar orada
Ve insaný serinleten yaðmur kar orada
Seyri âlemin tepesi
Nimetlerin efendisi
Gökyüzünün fendi
Yaþamýn kaynaðý üç diyorlar
Toprak, su, ateþten söz ediyorlar
Gökyüzü iki bir galip bu formülde
Toprak yeryüzünde
Su ve ateþ gökyüzünde
Ýniyorlar birlikte yeryüzüne
Bir yýldýz gözlerime deðdi
Bütün hayallerim baþýný eðdi
Düþler kurdum gözüme deðen yýldýzla
Kanatlanýp uçtum, duygularým alabora
Güçlü bir el kalbimden yakaladý
Kendisine baðladý
Çýkardý gökyüzünün derinliklerine
Baktým tepeden yeryüzünün güzelliklerine
Bir damla su olup düþtüm yeryüzüne
Rüzgâr olup fýsýldadým doðanýn yüzüne
Kirlendim çýkarla, hýrsla toprak üstünde
Hâlbuki çiçek, çiçek büyümek istedim hayalimde
Ýnsaný düþündüm insandan öte
Ýnsanlarý gördüm insanlýktan öte
Labirent, beynimin içinde
Dolaþtým durdum düþlerimde
Yok, aslýnda gökyüzü, yeryüzü
Bütün varlýklar gözlerimin tersyüzü
Gördüm, duydum, dokundum, kokladým, tattým varlýðý
Gördüðüm, duyduðum, dokunduðum, kokladýðým, tattýðým varlýktý
Gerisi varsa da yoksa da yokluktu
Duyularýma çarpanlar çokluktu
Seyretmek isterdim balýðýn gözüyle gökyüzünü
Seyretmek isterdim solucanýn gözüyle yeryüzünü
Görüyorlar mýdýr bütün varlýklar benim gördüðümü?
Çözdüm labirentin kördüðümünü!
Bilmiyor her varlýk birbirinin gördüðünü!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.