Yalnız Adam Var Ötelerde...

Yalnýz Adam Var Ötelerde...

geçmiþ yýllarýn en güzel hatýralarý
gömülürken karanlýða düþmüþ odam da
tebessümlerim dipsiz kuyularda kalýr
kahýr çekmekte nereden çýktý ki
buz kesmiþ gecelerin koynuna uzanýrken
ölümlerin ne türlüsüne sarýlsam da
memleket ve birde yar sancýlarýný unutabilsem...

pos býyýklarý aþaðýlara uzanmýþ bir maganda
Vera’’larýn göbeðinde þarap içerken
ezilmiþliðime inat memleket türküleri dudaklarýmda
yýldýzsýz akþamlarýn inadýna sokaklarý arþýnlarken
gençliðime memleketi sevdirmenin derdindeyim
iki ömre bedel koþuþturmalarýmda gördüðüm
pos býyýklý züppenin harama bulanmýþ papelleri
ocaðýn kasasýna düþerken, en vatansever niþaný...

kültür gecelerinde düþlerken sevinçlerimi
bir davetiyenin çok görülmüþlüðünde yalnýzlýðým
protokol masalarýnda soluklanan sarhoþ aðýzlar
’’Türklük bedenimiz, Ýslam ruhumuzdur’’
þom aðýzlarýn boþ sözlerinde yanarken yüreðim
yalnýz bir adam , yaralý bir kurt olmuþluðum
düþer aklýma karanlýklar içinde kalmýþlýðým...

... size inat ayaktayým, size inat ATATÜRK’’ümün yolundayým!

... size inat ayaktayým, size inat ATATÜRK’ümün yolundayým!




Sosyal Medyada Paylaşın: