Bazen kalbin çok acýr ya insanlar bile anlamsýz gelir o an
insanlarýn gücü yetmez içindeki yangýný söndürecek ilahi suya
yalnýz baþýna kalmak istersin sessiz ve karanlýk bir odada çare düþünmek istersin
bütün dertler seni karanlýða boðunca gözünden yaþlar dökülmeye baþlar iþte o an kaldýrýrsýn ellerini bir ýþýk YARABBÝM bin ýþýk karanlýðkda kalmýþ kalbime bir ýþýk
çýkmaz sokaklarda kalan bu kuluna ÇARE yarabbim
Sosyal Medyada Paylaşın:
ağlayan kadın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.