KIRIK AYNA
Tüm dünyanýn yükünü omuzlamýþ bir kadýn
Karþýlýyor kýrýk aynadan yansýyan görüntüde beni
Kötü bir büyücünün kazanýndan çýkmýþ gibi
Ýnsanýn içini karatan
Kasvetli bir gece kadar siyah gözleri
Sadece keder deðil orada insana boðuluyormuþ gibi hissettiren
O karanlýkta baþka bir þeyler daha var
Kalp kýran o öfkenin altýnda baþka bir þeyler daha gizli…
Yüzündeki acýdan tüm insanlarý suçlayan bir kadýn
Karþýlýyor kýrýk aynadan yansýyan görüntüde beni
Tüm insanlýkla beraber en çok da kendini suçluyor
Kayýplarýndan, geriye kalanýndan…
Sadece bir enkaza deðil gözyaþlarý belli ki
Kýrýk dökük, ardýnda býraktýðý
Yol ayrýmlarýnda kaybettiði
Yaþamak isteyip de yaþayamadýðý her þeye…
Yüzü çizgi çizgi yaþanmýþlýk haykýran bir kadýn
Karþýlýyor kýrýk aynadan yansýyan görüntüde beni
Buruþ buruþ dudak kenarlarý
Öyle bir yaþanmýþlýk gizli ki o kývrýmlarda
Çok gülmekten deðil somurtmaktan oluþtuklarýný haykýrýyorlar
Karabasan gibi çökmüþ geceye
Ýp ince bir çizgi gibi birbirine kenetlenmiþ dudaklarý
Sancýlý bir memnuniyetsizlik gizli iki dudaðýn birleþtiði o ince çizgide
Saçlarýnýn siyahý beyazýna yenilmiþ bir kadýn
Karþýlýyor kýrýk aynadan yansýyan görüntüde beni
Karanlýðý parçalayan seherin parýltýlarý gibi
Hani yýldýzlardan bir tutam serpiþtirilmiþ gibi
Pýrýl pýrýl aklar…
Bahtýnýn karasýna isyan eder gibi erkenden
Sükûnetine eþlik eder gibi sessizce belirmiþler hissettirmeden
Tüm dünyanýn yükünü omuzlamýþ
Yüzünün çizgilerindeki acýdan tüm insanlarý suçlayan
Yüzü çizgi çizgi yaþanmýþlýk haykýran
Dudaklarý ebedi bir sessizlik yemini etmiþ
Gözleri uðursuz gece kadar derin bir kadýn
Bakýyor küskün küskün kýrýk bir aynadan
Onu bu hale getiren ben miyim Tanrým?
Bu gördüðüm virane ben miyim?
Hangi ara miras kaldý bu derin iç sýzýsý bana
Nereye sakladýlar Anka’ya olan inancýmý?
Yandým iþte;
Küllerimden yeniden doðmam gerekmiyor mu?
YAMAK’DAN:)
Sosyal Medyada Paylaşın:
zerdüşt'ün yamağı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.