çekyatedebiyatı-143

Yüce Mevla’m,

Dünyanýn her yerinde,

Hayvanlara,

Ayný lisaný verdi.

Biz anlamýyoruz,

Ama

Onlar,

Her yerde,

Bir güzel,

Anlaþýyorlar...

Hem de

Koklaþa,

Koklaþa...


Biz akýllý kullarýna ise

Farklý lisanlar...

Akýllýyýz ya,

Çalýþýrýz,

Çabalarýz,

Öðrenir,

Bir güzel anlaþýrýz...

Ama

Nerde?


Bir gerçek ki;

Farklý lisan konuþan insanlar,

Birbirine daha sýcak,

Sempatik gelir,

Çünkü

Bir yabancý,

Sizin dilinizden,

Konuþuyor...

Bu duyguyu;

En iyi,

Gurbettekiler bilir...


Ayný lisaný konuþan,

Bizler ise

Nerdeyse,

Bir kaþýk suda,

Birbirimizi boðacak haldeyiz.


Bir de

Kapalý kapýlar ardýnda,

Farklý lisana sahip,

Ýki kiþi arasýndaki,

Görüþmeler vardýr,

Burada,

Tercümanlara çok iþ düþer!

Çünkü

Ýki kiþi arasýnda,

Konuþulanlarý bir Allah,

Bir de

Tercüman bilir..

Peki,

Gerçekten,

Ne konuþuldu derseniz?

Onu,

Sadece

Allah bilir!



Sosyal Medyada Paylaşın: