SEN BEN BEN İSE SENDİN

Daldan düþen güz güzeliyim.
Sürüklüyor esen yeller,
Hangi kuytu saklar beni.
Hangi çaba darmadaðýn olmamý önler.
Bilmem bu sensizlik nereye kadar süzer.
Söyle caným kim unutturabilir seni.

Yokluðun dirhem, dirhem eritiyor bedenimi,
Tasalarýn benim, acýlarým acýlarýndý.
Gamý, kederi bölüþürdük.
Bir lokma ekmeði beraber yerdik.
Beraber güler beraber sevinir,
Geleceði birlikte düþünürdük
Hem yarim hem yoldaþým.

Benim kanaatkar çilekeþ arkadaþým.
Cezalar, sürgünler bile ayýramadý.
Ayný kökten süren iki dal misali,
Yani sen ben ben ise sendin.
Öyle dost öyle sevecendin ki,
Asumanda yýldýzlarýn kýskandýrýrdý dolunayý,

Her bahar açan gonca güldün.
Kýsaca deryada seviþen balýklar gibiydik.
Þimdi sahile vurmuþ çýrpýnýyorum,
Yalnýzlýðýmý kaðýt, kalem,
Bir de hasretimle paylaþýyorum.

Nasýl anlatsam yüreðime,
Ayrýlýk acýsý siniyor göz bebeðime,
Duygularým karmakarýþýk,
Þimdi can pazarý oluþtu bedenimde,
Kalan enkaz oldum yangýn yerinde,

Hala çözebilmiþ deðilim,
Böyle aniden ne yaptýn ne çabuk terk ettin.
Bir kuþ gibi avucumdan uçup gittin.
Artýk kabrini ziyarette teselli buluyorum.

Baþ ucumda dua edip,
Yanaklarýn yerine mezar taþýný öpüyorum.
Ah dayan yüreðim dayan.
Çýkýnca tenden bu can,
Vuslata ereceðim,
Beyazlýklar içerisinde,
Kar çiçeðimi göreceðim..












Sosyal Medyada Paylaşın: