hiç doðmamalýydýk belikde yaþamamalýydýk taþýmamalýydýk bunca derdi yada hiç sevmemeliydik.. aðlamamalýydýk belikde
hüzünlü türküler eþliðinde haykýrmamalýydýk yorgunluðumuzu dünyaya yada hiç duymamalýydýk çýðlýklarý konuþmamalýydýk belkide susmalýydýk kimsesiz çocuklar gibi ellerimiz kirli olsa bile yýkamamalýydýk belkide bu kirli dünyanýn içinde..
olmamalýydý savaþlar barýþ olmalýydý belkide ve ölmemeliydi minik cocuklar analar aðlamamalýydý belkide feryatlar olmamalýydý hayatlar kararmamalýydý ve evren zindan olmamalýydý masumlara kör , saðýr ve dilsiz olmalýydýk belkide benimsememeliydik hayatý bir günlük olmalýydý ömrümüz kelebekler dünyasýnda..
Olmamalýydý Sonumuz Böyle...
//BARAN//
Sosyal Medyada Paylaşın:
metin BARAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.