Zor buluþma: Soluðumuzu saran gök, o her þeyin sýðdýðý koca göz anýmsattý bize düþlerin kaynaðýný. Kucaklaþtýk hoyrat oyunlarla düþürdük gülleri bir yakýna, bir uzaða.
Ve aylar sonra savunmasýndayken çiçeðe durmuþ aþkýn, zorladýk sürgüsünü yokluða açýlan kapýnýn. Boþa çýktý uzun hazýrlanmýþlýðýmýz, Yalpaladý gülün içinde maceramýz.
Ýçime akan yaþlarla yazmýþtýn defterime, o býçak býçak kopuþun inceliðinde: -yitip gidiyor her þey denizin bulanýk maviliðinde!
Sen orada þimdi, gelgeç bir iklimin düþlediðin yelinden sorular ediniyorsun belki. Sorular: -o yavaþ mýzraklar ki- gözlerin uçlarýnda birer temren. Sorular ki, kýrýlgan dallarýna bahçemin düþer irigöz yaðmurlar gibi.
Söyle, ey uzak sevgili, söyle þimdi yine; orada öyle yitip gidiyor mu her þey denizin bulanýk maviliðinde?
ÞERÝF ERGÝNBAY Sosyal Medyada Paylaşın:
Şerif Erginbay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.